:Yasak Duvarlar

Yasak Duvarlar Limitsiz ağıtlar ummanı göğüslerim iklimine küs mevsimler emziriyor.. Mavinin içine düşen kurgulanmış şafaklara karışmış hayasız düşler beklemede.. Zaman kızıl kana bulanmış, aklımın zikrinde serçeler titriyor.. İçimdeki kız çocukların selasi verilirken kabilden ölüm habille gün görmemiş acılar peşinde.. Ey safran yalnizligimla dalga geçen sofi ! Geleceğin kamçısında,gôzlerim toprağa aç/ken bin yıl öncesinde kaybettiğim,boynu büküklüğüm mü denk geldi tufana ki.. Sen..! Çerçevesiz gölgeden gülümsüyorsun.. Zerafet uğrasın düşlerine ki! Her ne varsa heybemde,haketmedim ben. yalnızca idam fermanıydı boynuma asılan.. Şu anda! Sûbyan dudaklarım kırmızı yalanlarla iflah olmazken.. ruhuma günaydın diyen üç fısıltının sancısı var koynumda.. hüzne teğet geçiyor sevdam şimdi ise sessizliğindeyim ôfkenin mabedim çöl olsun sağırlığına ki Yutkunamıyorum ! kıyamı mizan giderken, toprağa değmiyor ayaklarım.. Bir gazel narasıyla yıktım,yıkılmaz gururumu.. Şimdi sen dokuz oktavlık okurken kalbimi nôronlarım çıplak büyüdükçe büyüyorum kifayetsiz yalnızlığımda.. ıskalanmış özürler suskunluktan büyükken.. Gamzelerim de öfke kusarken bakışlarıma hiç bir esamisi okunmayacak tebessümlerimin.. Ve..! Mürdüm rengine boyandigi an üstüm başım.. Mabeti siz! tapınanı ben olacağım.. Ama ônce suizan işlemeden gônül telime sekizinci peronda inmem lazım.. Katık etmeliyim gôzyaşlarımı yüreğime.. Sonrası mı ! Cürüm kadar nefesimle soluduğumda yeter üflediğimde..deyip yasımı yasak duvarlara dokuyacağım sessizce... Dilek Sunel / KHA