Dinçer ÇANKAYA :Bayramlar ve hüzün

Bayramlar ve hüzün

bugün yine bayramlardan bir gün
herkes neşe içinde
çocuklar sevinçte mutluluk dağıtır bu güzel
günde,,,

anne ve babalar çalışır aşk ile

ben bir solgun yüzle buruğum
neşesiz ve düşkün
çocukluğumu düşlüyorum sahipsizliğimi ve
fukaralığımı,,,

bizim çocukluğumuzda bayramlar geldiginde
bir ay evelden başlardık sevince
yıldızlar halaya dururdu
ve çiçekler şarkılar söylerdi

naylon ayakkabılar kırmızı çoraplar
ve çiçekli elbiseler
her zaman hayalimizdeydi

Babamızın parasızlığı ve fukaralığı
hiç geçmezdi aklımızdan
varsa yoksa hayallerimizdi
çok bencildik,,,
ağlardık figan ederdik hayallerimiz
elbiselerimiz ve naylon ayakkabımız için

derya yürekli babamız engin çıkmazlarda kalıyordu
on çocuk ev bark
kurtaramıyordu kendisini ağlayışlarımızdan
yakardı bir sigara ve derinden derine çekerdi
dumanını,,,yüreğine acı düşerdi
ve lanetler yağdırırdı fukaralığa

zengin komşularımız vardı akrabalarda
cabası
anlamazdı halimizden kimsecikler
kim aç kim susuz vede kimsesiz
onlar içindi bayramlar neşe ve eğlence

ne zaman ki babamız hayallerimizi
borç ve rica ile getirirdi
keyfimize diyecek yoktu
şen olurdu evren yüreğimizde
davullur çalınırdı zurnalar eşlik ederdi
bayramımıza
güzel elbiseler naylon ayakkabı ve kırmızı çorap
şeker torbamız bizim için kutsaldı
yastık altında beklerdi günlerce

değil artık bu gün eskisi gibi
zenginlik var neşe var eğlence var
herkesin gönlünde ayrı bir bayram

ben yine bayramsız bir gönül girdabındayım
çünkü bu günler artık o günler değil
çoçukluğumuzdaki günler