Zakir KAYA "ŞİİR DEYİNCE "

• Her Şey Sende GizliYerin seni çektiği kadar ağırsın
  Kanatların çırpındığı kadar hafif.
  Kalbinin attığı kadar canlısın
  Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç…
  Sevdiklerin kadar iyisin
  Nefret ettiklerin kadar kötü…
  Ne renk olursa olsun kaşın gözün
  Karşındakinin gördüğüdür rengin.
  Yaşadıklarını kar sayma:
  Yaşadığın kadar yakınsın sonuna,
  ne kadar yaşarsan yaşa, sevdiğin kadardır ömrün.
  Gülebildiğin kadar mutlusun,
  üzülme, bil ki ağladığın kadar güleceksin
  sakın bitti sanma her şeyi, sevdiğin kadar sevileceksin.
  Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
  ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
  bir gün yalan söyleyeceksen eğer
  bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
  Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
  ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
  unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
  güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
  Kendini yalnız hisseciğin kadar yalnızsın
  ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
  Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.
  İste budur hayat!
  İste budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
  bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
  ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
  çiçek sulandığı kadar güzeldir
  kuşlar ötebildiği kadar sevimli
  bebek ağladığı kadar bebektir
  ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin,
  bunu da öğren:
  Sevdiğin kadar sevilirsin…
  Can Yücel

• UNUTMA Kİ 
  Sen uykusuzluk nedir bilir misin,
  Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı hiç,
  Gözlerini tavana dikip,
  Düşündüğün oldu mu bütün gece,
  Ve bütün bir gün,
  Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç ,
  Gelmeyince ,
  Seni aramayınca ,
  Ölesiye ağladın mı ,
  Sonra çekilip en koyusuna yalnızlıkların ,
  Ona ait ne varsa ,
  Bir bir hatırladın mı ?Sen günden güne erimeyi bilir misin ,
  Dev bir ağacın vakarı içinde ölmeyi ,
  Bir teselli aramayı ,
  Issız parklarda,tenha sokaklarda ,
  Ve bütün bir şehir uyurken uzaklarda ,
  Deli divane yollara düşüp ,
  Yaşlanmış bir köpek gibi ,
  Eskimiş bir gömlek gibi ,
  Atılmışlığını hissettiğin oldu mu ?
  Sevmekten ,
  Günler geceler boyunca yürümekten ,
  Elin ayağın yoruldu mu ?Sen yalnızlığın acısını bilir misin ,
  Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına ,
  İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı ,
  Bütün gururunu çiğneyip ,
  Sevdiğinin geçtiği yollarda ,
  Bastığı toprakları eğilip öptün mü ,
  Sen çaresizlik nedir bilir misin ,
  Sen yokluk nedir gördün mü ,
  Yanan başını ,
  Duvarlara vurup parçalamak geldi mi içinden ,
  Sen her gün bin defa öldün mü ?Böyleyim diye ayıplama beni ,
  Bir gün kendimi ,
  Sonsuzluğun koynuna bırakırsam ,
  Yaralı ve yenik bir asker gibi ,
  Darılma ,
  Unutma ki ,
  Her seven adsız bir kahramandır ,
  Unutma ki ,
  İnsan ; sevebildiği kadar insandır…
  Ümit Yaşar Oğuzcan