Zakir Kaya SON ŞİİR im....

UNUTMA SENDE BİR ZAMAN MÜHACIRDIN BU TOPRAĞA SIĞINDIN ŞİMDİ ONLAR

Havada barut kokusu can pazarı korku hakim etrafa
Kalemler titrek kaypak korkak onursuzca
Göçler başlamış yalın ayak caresız ürkek
Heybeler boş sesler titrek
***************************
Sırtlarda hançer yarası kulaklar sağırlaimış patlama seslerınden
Gözlerde yaş gece hudut boyu yollar sarp dar ve ölüm
Tek çare sığınılacak ülkem gel görki hor görenler bitmez
Unutulmuş  Arnavut, Yugoslav, Bulgar ,Yunan Boşnak,Kosovadan ve pek çok gelışler
****************************
Uzakdoğu balkanlardan ülkeme sığınışlar
Soyadına yurtsever vatansever türkoğlu deyişler
İnsaf yok sokak boyları balık  istifi yatışlar
Sokaklarda satılan mendiller sular çöplerde yenen ekmekler.
**********************
Bir umut için düşülmüş yollara
Ne ümit kalmış ne murad
Ortalarda savruluş kopmuş bir yaprak misali
Bir insafa bir insana muhtaç arayışta

Zakir Kaya