'Zakir KAYA' "Peki gerçekten her aşk biter mi?

Neden hep ayrılıklar için şarkılar yazılmıştır?

 Yoksa yaşanan büyük aşkların heyecanı ile sevgililer

 şarkı 

yazamayacak kadar toz pembe mi yaşıyorlar hayatı? 

Yada neden hep ayrılıktan sonra gerçekten 

insanların kulağından kalplerine inen, iç sızlatan 

sözler şiir ve şarkı olarak karşımıza çıkar? 

Peki gerçekten her aşk biter mi? Ki; bitiyor da öyle yada böyle biri diğerini bu 

hayatta hep yalnız bırakıyor. Belki ecel belki de sadece farklı iki gözün 

ışıltısına kapılıyor. Eninde sonunda hayatlarımız gibi aşklarımızda bitiyor. En 

azından bizim algılayabileceğimiz türde bitiyor. Umarım bizim göremediğimiz,

 hissedemediğimiz yada duyamadığımız bir boyutta aşklar yaşanıyordur. Ben 

aşkımı o boyutta kimsenin olmadığı sadece onun gözlerinin ışıltısının olduğu,

 onun kokusunun olduğu, onun sesinin yankılandığı ve onun sıcaklığının ısıttığı 

bir boyutta devam ettirmek istiyorum. Anlaşılmaz bir hayalperestliktir belki de 

ama gerçekçi baktığımda yaşanmamış yada yaşanamayacak bir bağımlılık halidir

 bu yaşanan. Ve hiç kaybetmemek için uğruna ne gerekiyorsa yapılabilecek 

yaşam tarzıdır. Hani günümüzde tapılan paraya sadece gülüyorum bu variyetin 

karşısında. Çünkü o büyük gücün bile gücü yetmez köle kılmaya, satın almaya.

En zoru kalbine sahip birisin olması aslında bu bile değil; kalp, beyin ve ruh 

yada geriye kalan her şey onun olsun. Ama “sabret” demesin. Çünkü her geçen 

an onunla yaşanması gereken bir hayattan çalıyor. Sadece o o büyük aşkın 

sahibi ruh sana fedadır her şey. Öncem pek yok yada hatırlamıyorum. Ama

 sonram sen ol.