KÖŞE YAZARI ŞEHRİNAZ KESKİN

KÖŞE YAZARI ŞEHRİNAZ KESKİN 

NERDESİSİN EY VEFA

​Dost ikliminde yetişen,  sevginin bağrında gelişen ey vefa! Manası unutulan bir duygu musun artık? Nasıl olur da insanımın yüreğinden yok olup gidersin? Zira Hak katında da halk katında da en çok itibar gören duygu sen değil misin? Nitekim buyurmadı mı Yüce Rabb’im İsra Sûresi’nde: Ey kullarım; Ahde vefa gösterin!  Dünyaya geldiğimiz günden bugüne en çok imtihan olduğumuz şey vefa değil midir sevgili okurlarım? O halde neden yürekler bu denli vefasızlaşmış? Neden insanlarım vefadan gitgide uzaklaşmış? Yaratılana vefalı olmayanın, Yaratan’a vefası olur mu hiç? Allah’ımıza verdiğimiz sözü unutmuşçasına yaşarsak, bizi yoktan var edip sayısız nimetlerle yaratan Yüce Rabb’imize, onun yarattığı, onun sevdiği kullarına vefasızlık edersek mevki makam içinde, şan şöhret, para ve zenginlikle yaşasak ne yaşamasak ne? İster başkan olun isten bakan. İster genç olun ister yetişkin vefa yoksa yüreğinizde yaşayan bir insan değil insancık bile diyemem ben size.  Sevgili okurlarım, Hazreti Mevlâna bir menkıbede Gazneli Mahmud ile onun kapısındaki köpeği konuşturarak şöyle der: Köpek durmadan sarayın önünde eşinip durmakta, bazen hiç bir şey bulamamasına rağmen ertesi gün yine gelmektedir.  Bir gün Sultan Mahmud bu köpeğe sorar:  “Günlerdir bu çöplükte eşinip duruyorsun; bir şey de bulamadın, bıkıp usanmadın mı ki hâlâ aramaya devam ediyorsun?”  Köpek kendi diliyle cevap verir:  “Ben bir gün bu çöplükte eşinirken bir kemik bulmuştum. İşte onun hatırına her gün buraya uğrar ve bir şeyler ararım. Belki bir gün yine bir kemik bulurum…” Oldukça derin anlamlı bir menkıbe. Ama ne yazık ki anlayan insanoğulları bir bir azalmakta. Hayvanlardaki vefa örneğini gösteremeyen insancıklar dolu etrafta. Onlar için üzülüyor dua ediyorum her gece. Rabb’ime yalvarıyorum; dualarımla onların gönüllerindeki kapkara perdeyi indirsin diye. Ve ben o vefasızlara bile vefa gösteriyorum. Çünkü biliyorum vefada en önemli husus vefasızlığa karşı bile vefa göstermektir. Candan bir dost zannettiğiniz, en acılı zamanınızda yanınızda olan, en mutlu anınızı paylaştığınız, birlikte yiyip içtiğiniz ve ömrü billâh bu insan benim yanımda dediğiniz ama koskoca bir yalan olduğunu öğrendiğiniz insancıkları tanımak acı verse de yüreğinize Rabb’iniz için siz vefanızı gösterin. Ben öyle yapıyor mütemadiyen dua ediyorum.  Değerli okurlarım Allah rızası için ellerinizi açın semaya ve âmin deyin Fethullah Gülen Hocaefendi’nin “Buhranlar Anaforunda İnsan” kitabındaki duasına:  “Ey bir vefa düşüncesiyle sözleştiği yerde günlerce kıpırdamadan bekleyen vefalı dostlar! Neredesiniz ruhuyla bütünleşmiş vefa timsali er oğlu erler! Neredesiniz bir vefa uğruna harab olup, turab olup gidenler ve çok bereketli bir devrin ak alınlı insanları. Kalkın, girin ruhlarımıza. Kamçılayın hayallerimizi ve boşaltın vefa adına ne taşıyorsanız hepsini sinelerimize.”